Ζίτσα Ιωαννίνων
Η Ζίτσα είναι χωριό του Νομού Ιωαννίνων και γνωστή ιδιαίτερα για το κρασί της.
Κτισμένη σε ημιορεινή θέση στην αριστερή όχθη του ποταμού Καλαμά, βρίσκεται περίπου 25 χιλιόμετρα δυτικά των Ιωαννίνων.
Η επίσκεψη στη Ζίτσα περιγράφεται σε πολλά χρονικά ευρωπαίων που περιηγήθηκαν τα Ιωάννινα την εποχή του Αλή Πασά. Σίγουρα η πιο πολυτυπωμένη από αυτές τις επισκέψεις είναι του Λόρδου Βύρωνα, ο οποίος φιλοξενήθηκε για δύο ημέρες στον Προφήτη Ηλία, εντυπωσιάστηκε τόσο πολύ απ' τη θέα που είχε το σημείο, που εμπνεύστηκε μια στροφή απ' το διάσημο ποίημα του ,Childe Harold.
"Monastic Zitsa! from thy shady brow,
Thou small, but favour’d spot of holy ground!
Where’er we gaze, aroynd, above, below,
What rainbow tints, what magic charms are found!
Rock, river and mountain, all abound,
And bluest skies that harmonize the whole:
Beneath, the distant torrent’s rushing sound
Tells where the volumed cataract doth roll
Between those hanging rocks, that shock yet please the soul.
΄΄Childe Harold’s Pilgrimage΄΄, c. ii, st. XLVIII
"Ω Ζίτσα από τον σύδεντρο και φουντωτό σου λόφο,
χαριτωμένο και ιερόν προβάλλει μοναστήρι.
Εκείθε όπου κι αν ρίξουμε το βλέμμα, επάνω, κάτου,
τριγύρω μας, τι χρώματα κάθε λογής! Τι τόποι
με θέλγητρα μαγευτικά ξανοίγονται μπροστά μας!
Βράχοι, ποτάμια και βουνά και δάση, απ’ όλα πλήθος,
Κι ένας γαλάζιος ουρανός δίνει αρμονία σ’ όλα.
Και το τραχύ αχολόγημα, παρέκει του χειμάρρου
μας δείχνει πού γκρεμίζεται κι ο μέγας καταρράχτης,
ορμητικός ανάμεσα στους απότομους βράχους,
που πότ’ ευφραίνουν την ψυχή, και πότε την τρομάζουν!
(έμμετρη απόδοση: Δ.Μ, Σύρρος)
Βαδόκειος ΓΗ
Ο Αθανάσιος Βαδόκας γεννήθηκε και έζησε στη Ζίτσα μέχρι τα εφηβικά του χρόνια. Σε ηλικία 16ετών , φεύγει για την Αθήνα όπου ξεκινά να εργάζεται σκληρά και γίνεται ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας. Δεν ξεχνά ποτέ όμως την αγαπημένη του γενέτειρα γη, Ζίτσα. Την αγάπη αυτή, μοιράζεται και με την λατρεμένη του σύζυγο Μαρία, και έτσι το 1981 ξεκινά την μεγάλη του προσφορά στη Ζίτσα, πραγματοποιώντας την επιθυμία του να προσφέρει στον τόπο του, χτίζοντας την βιβλιοθήκη στην πλατεία του χωριού .
Το 1992 χτίζει και δωρίζει στο Δήμο Ζίτσας αυτόν τον Τουριστικό Ξενώνα, με σκοπό τη φιλοξενία όσων επισκέπτονται τούτο τον μαγικό τόπο, αλλά και τη δημιουρία ένα μέρους συνάντησης για τους συγχωριανούς του, ώστε να απολαμβάνουν τη δροσιά των πλατάνων της παραδοσιακής “Καλλιθέας”.
Με την προσφορά του αυτή ο Αθανάσιος Βαδόκας συγκαταλέγεται δικαίως ανάμεσα στους μεγάλους ευεργέτες της Ζίτσας. Με το ήθος και την αγάπη για τον τόπο του κατέκτησε μια θέση στην καρδιά των ανθρώπων της ιδιαίτερης πατρίδας του, ενώ παράλληλα αφήνει μια γνήσια παρακαταθήκη ανθρωπιάς σ’ εμάς τους νεότερους.
Έφυγε από τη ζωή στις 16 Δεκεμβρίου 2006.
Η προσφορά του ωστόσο σε αυτό το τόπο, είναι ακόμα εμφανής!